Op deze pagina vindt u informatie over de predikant en kerkelijk werker die werkzaam zijn in onze gemeente:
Robbie Dekker
Vanaf augustus 2024 is Robbie Dekker als Kerkelijk werker gestart bij de Oosterlichtkerk. Robbie: 'De Oosterlichtkerk is onder andere een gastvrije, zorgzame, inspirerende, verrijkende gemeenschap van mensen met een gedeelde roeping. Vanuit mijn ervaring tot nu toe zou ik daar vrolijk, kleurrijk, vriendelijk en passievol willen toevoegen. Zij is een vindplek van de goedheid van God.'
Ds. Wouter van Laar
Ik ben vaak verhuisd in mijn leven. Mijn vader was predikant, waardoor we als gezin eens in de zoveel jaren van woonplek veranderden. Van mijn vijfde tot mijn tiende jaar heb ik in Chili gewoond, in de miljoenenstad Santiago. Dat is een periode (1983-1988) geweest die me erg heeft gevormd en mijn wereld heeft verruimd. Ik kwam er als kind ook in aanraking met een heel andere geloofsbeleving en -praktijk dan ik gewend was: vrijer, opgewekter en levendiger. Mijn opleiding theologie heb ik in Utrecht gevolgd. In de studententijd heb ik mijn vrouw Elske leren kennen. Zij werkt als orthopedagoog en gezinstherapeut. In 2006 ben ik predikant geworden in het mooi gelegen Betuwse dorpje Ommeren, waar onze kinderen Simon en Sarah zijn geboren. Na 6 jaar zijn we vertrokken naar de prachtige vestingstad Willemstad, in Noord-Brabant, waar ik ruim 9 jaar predikant ben geweest. En nu ben ik per 29 augustus 2021 parttime (70%) werkzaam als predikant van de Oosterlichtkerk De Bilt.
Ik houd van de kerk. Het mooie van de kerk vind ik dat zij een uiterst diverse gemeenschap van mensen vormt die elkaar niet zelf hebben uitgekozen. We zijn aan elkaar gegeven, als familie van Christus. We horen niet bij elkaar omdat we een natuurlijke verwantschap met elkaar voelen, elkaar aardig vinden, het met elkaar eens zijn, of dezelfde taal spreken. Onze diepste eenheid ligt in God, die we dankzij Christus ‘Abba, Vader’ mogen noemen. De verwantschap die dat geeft is zo fundamenteel dat we kunnen zeggen dat we elkaars broers en zussen zijn. Daarom worden we, hoeveel we ook van elkaar kunnen verschillen, opgeroepen om een gemeenschap te vormen, en om elkaar trouw te blijven. Hopelijk kan de kerk zo iets zichtbaar maken van de mensheid zoals die door God bedoeld is: een wereldwijde familie, waarin niemand wordt vergeten.